شفا بخشي عسل در قرآن

شفا بخشی عسل در قران عسل غذای لذیذی است كه از فراورده های زنبور عسل به حساب می‌آید و خداوند در قرآن  و در سوره نحل آن را بعنوان ماده شفابخش برای انسان معرفی نموده است: «فِیهِ شِفَاءٌ لِلنَّاسِ»1 «خوردن عسل برای مردم شفاء است» پیامبر اسلام(ص) فرمودند: «لم یستشف المریض بمثل شربة العسل»2 «هیچ مریضی، به مانند نوشیدن عسل شفاء پیدا نمی‌كند.» واژه‌ی «شفاء» در قرآن، درباره‌ی خوردنی‌ها به كار نرفته است، مگر برای عسل. و نام یك سوره‌ای از قرآن، اختصاص به نحل (= زنبور عسل) داده شده است و قرآن درباره‌ی وحی به زنبور عسل می‌فرماید: آیات 68 و 69 سوره نحل: \" و اوحی ربّک الی النحل ان اتخذی من الجبال بیوتا ً و من الشجر و ممّا یعرشون \" ، \" ثم ّ کلی من کلّ الثمرات فاسلکی سبل ربّک ذللا ً یخرج من بطونها شرابٌ مختلفٌ الوانه فیه شفاء للنّاس انّ فی ذلک لایة ً لقوم یتفکرون \" «پروردگار تو به زنبور عسل وحی (و الهام غریزی) نمود كه از كوه‌ها و درختان و داربست‌هایی كه (مردم) می‌سازند، خانه‌هایی برگزین و تمام ثمرات (و شیره‌ی گلها) بخور (خوردن در اینجا مجاز است منظور نوشیدن خاص است) و راه‌هایی را كه پروردگارت برای تو تعیین كرده است براحتی بپیما.» و از شكم‌هایشان شرابی با رنگ‌های مختلف خارج می‌شود كه در آن برای مردم شفا است بیقین در این امر نشانه‌ی روشنی است برای جمعیتی كه می‌اندیشیدند.»